Reinaert 2
Reinaertbank

De wildernis rond Maupertuus is ver,
de dichte dennenbossen van twaalfhonderd.
Ik word ononderbroken overdonderd
door de geruchten van het snelverkeer.

Waar is de blauwe wierook van weleer,
de morgenmist als veren op de vennen?
Ik sta hier zoveel jaar aan rook te wennen
en iets vertelt mij dat ik het nooit leer.

Weg zijn de eikenbomen van Lamfreit,
de heide met haar kleine paarse ruikers.
Ik zie geen mensen meer maar weggebruikers
gewikkeld in een onderlinge strijd.

Draai mij maar om naar het restant van groen,
het rozenpark, de waaiers van bruin lover,
want als die weg zijn blijft niets beters over
dan mijn twee vossenogen toe te doen.

Uit: 'Ik adem mijn eigen aarde' 1974
Oorspronkelijk (1967) gepubliceerd in het fotoboek 'Sint-Niklaas en het Land van Waas'.

Maupertuus (of Malpertuus) en Lamfreit (Lamfroit) zijn namen uit het dierenepos 'Van Den Vos Reinaerde': Maupertuus is Reinaerts kasteel en Lamfreit is de timmerman uit het verhaal.