Landschap

In trage lijnen ligt het landschap verder
met vierkanten gevarieerde groenen.
Een paard loopt op zijn zwarte overschoenen
de weide stuk tot aan de draadversperring.

Daar staat het melancholisch uit te kijken
naar andere weiden wilgenbosjes water,
een eeuwigheid doodstil naar verdere paarden
die onherkenbaar aan elkaar gelijken.

Uit: "Ik adem mijn eigen aarde"