Avond in Vurste
Bij een schilderij van Henri De Cocker

De kouter ligt tussen de zwarte torens
gehurkt als een kobold, een langzaam paard
waadt zonder ongeduld over de voren,
een boom blijft recht als een getrokken zwaard.

De lucht vermenigvuldigt zich tot wolken
de huizen heilig tot een paars gehucht.
De koeien al gevoederd en gemolken
staan bij het hek verzameld met gezucht.

Het beukenbos vouwt in zijn groene vleugels
de vrede van de najaarsavond dicht.
Een man loopt ademend met trage teugen
in de genade van het laatste licht.

Uit: "Onverwachts onderweg"