Bij het water

Weemoedig land, gelaten en wanhopig
gelijk een lang verhaal, of stilstaand water.
Wie is hier, tijden eerder, langsgelopen
zonder een prent van sporen na te laten?

De tralies van de bomen. En erachter
een witte wereld, onverwoest geledigd
waar vogels zonder vogelstemmen wachten
en grijze paarden door geen mens bereden.

Uit: "Daar is maar één land..."