De laatste reis 5

Maar toen het morgen werd herkenden zij
de oeverlijn niet die zij zagen klimmen
boven de watervlakte, - vissenvinnen
en sprankels licht op tij en tegentij.

De ankers werden opgehaald, men gleed
naar ondiepten en zanderige kreken.
De voorsteven bleef onverroerbaar steken,
het achterschip brak door geweld in twee.

Beslist werd, om ontsnapping te beletten
dat de gevangenen zouden gedood!
De hoofdman, die om Paulus dacht, gebood
ieder de kans te laten zich te redden.

Uit: "Apostel na de twaalf"