Moeder van ver al 2

Ik zie je hoofd telkens wat meer voorover
en grijzer in het vierkant venster, achter
het neteldoeks gordijn gedurig zachter,
een aquarel in overwegend oker.
Ik weet je vingers aan verstelwerk bezig
van kleinekinderjassen zonder knopen
en kousen in de zomer stukgelopen.

Je bent nog overal intens aanwezig
achter je raam, somtijds naar buiten kijkend
de dagen met elkander vergelijkend.

Uit: "Dorp zonder ouders "