Dag in september

Dag in september als de avond valt.
Er is niet veel meer dat ik wil bewaren
van wat mij bezighield uit alle jaren,
de paarden afgezadeld en gestald.

En langzaam onderhevig aan verval
dat geen van mijn bewegingen wil sparen,
moeilijk afwezig door het venster staren,
zien hoe mijn wereld tot een woud versmalt.

De vogels als vanouds van overal
beginnen afscheidnemend te vergaren,
wind laat een spoor van leegte door de blaren.
Er is niet veel dat mij hier binden zal.

Uit: "De Vlinderboom "