Het land van amen 4

Roerloos de canada's boven de korte
grondstukken, een zwarte takelage
van uitgerekte en gesteven mazen
waarin de tortels klitten als verdorde
korsten van blaren door de wind vergeten.
Gelijk een zeil verrukkelijk van zijde
de hemel losgehaakt en aan het glijden.

Gewichtloos zonder wiekslagen of kreten
vallen de duiven overboord, de twijgen
vol beven achterlatend en vol zwijgen.

Uit: "Dorp zonder ouders"