Poëziebord 11
Moerbeke is een karakteristieke landelijke gemeente. In het zuidelijke deel van de gemeente, onder de Moervaart, bestaat het landschap uit meersen gevormd tijdens de laatste ijstijd, ingedeeld in akkers die afgezoomd worden (werden) door typische rijen canadapopulieren.
De twee strofen komen elk uit een ander gedicht.
Moerbeke 5
De dreven gaan eindeloos door
als door spiegels vooruitgezonden
met lussen van licht verbonden
in de blauwe verte teloor.
Zij praten boven mijn hoofd
in elkanders geruis verslonden
met ononderbroken monden
in een groen labyrint van loof.
De vogels aanvankelijk voor
een zwijgend luisteren gevonden
vervullen nu opgewonden
de tegenstem in het koor.
En één krekel roept als vermoord
het relaas van zijn zomerzonden
maar de dreven op goede gronden
behouden het laatste woord.
De dreven gaan eindeloos door
als door spiegels vooruitgezonden
met lussen van licht verbonden
in de blauwe verte teloor.
Zij praten boven mijn hoofd
in elkanders geruis verslonden
met ononderbroken monden
in een groen labyrint van loof.
De vogels aanvankelijk voor
een zwijgend luisteren gevonden
vervullen nu opgewonden
de tegenstem in het koor.
En één krekel roept als vermoord
het relaas van zijn zomerzonden
maar de dreven op goede gronden
behouden het laatste woord.
Uit "Ik adem mijn eigen aarde"
*********
Het land waar gezwoegd wordt.
Een kracht zonder kreet.
Het land dat geploegd wordt.
Gerust en gereed.
Het land waar gezwoegd wordt.
Een kracht zonder kreet.
Het land dat geploegd wordt.
Gerust en gereed.
Uit "Daar is maar één land ..."